• عاشورا حماسه عشق...
• عاشورا روز طلايي نهضت...
• عاشورا اين حركت توفنده الهي...
• عاشورا در يك بعد حقانيت اسلام ... 
• عاشورا سبب بالندگي شيعه...
• عاشورا احياگر عالي ترين شعارهاي انقلابي اسلامي است...

• عاشورا روز حضور طلايي حسين (ع) ....

        عاشورا حماسه عشق است وكربلا عروج خون . روزهاي اثيري  محرم ، آينه اي است آسماني كه دريايي از نور قدسي ولايت وامامت را در موج موج خويش باز مي تابد و آتشفشاني است كه پاره هاي مذاب روح عشق  وسوگ را به سمت جانها جاري مي كند . نبض  حادثه  در رگ زمان مي تپد وحيات پيكر بشري را در تنگناي بودن ، تداوم  مي بخشد .

      ( شيعه)  تمام روزهاي خويش را به روز حسين (ع) پيوند زده است وياد او را با ريشه زندگي خويش گره بسته است . عاشورا بوي عشق مي دهد و محرم طراوت جاودانه روح آسماني انسان است .  ازآن هنگام كه فرياد سرخ خون از گلوي عاشورا برخاست ، پژواكي در هيمنه قله هاي بلند اعصار وقرون افتاده است كه تا آن سوي مرز ابديت طنين دارد و آن آفتاب  كه دركوير ملتهب كربلا درپس ابرهاي اشك و خون غروب كرد هر روز عاشورا  و نه ... هر لحظه از سينه سوزان عاشقان دركار طلوعي ديگر است .

  اين موجها كه در روزگار ما به درياي حركت دين افتاده است ، از فيض جاودانة عروج خونين حسين (ع) است . تداوم حركت و پويش دين و رشد و بالندگي انديشه آرماني مذهب راز شگفتي است كه دست خونين (ع) بر پيشاني زمان رقم زده است . و اين است كه ياد   « محرم » پابه پاي عصرها و صده ها در بستر تلاطم تاريخ زنده و شكوفا مانده است . تاريخ را حماسه ، بسيار در ياد است . اما ... در برابر دريا دريا آتش و عطش كه از گلوي تفتيدة كودكان كربلا برخاسته است ، هر حماسه اي زبون و بي مقدار است . هر حماسه اي كوچك است دربرابر حماسه سترگ حسين (ع) . در بستر حادثه عاشورا ، خون « انسان » است كه بر زمين جاري  مي شود و آگاهي   « انسان » است كه آگاهانه در پيش پاي خداوند با خون پيوند مي خورد و اين است كه «انسان ‌» پس از حسين (ع) ، براي زيستن در خيمه خاك و چشم پوشيدن از حقيقت پاك بهانه اي نمي يابد .

 عاشورا روز طلايي نهضت است عاشورا نمايشگاهي از عظيم ترين وبرجسته ترين فضيلتها ، كرامتها وحماسه هاي تاريخي است . عظمت والاي آن در اين نيست كه      غم انگيزترين نمايش وجانسوز ترين حادثه تاريخي است ، بلكه آنچه اين تابلوي زرين واز ياد نرفتني را زينت مي بخشد نقش ونگاري است كه با خون پاكترين فرزندان آدم ترسيم گرديده است وگويي در آن هر آنچه از توحيد ، معرفت ، فضيلت ومكرمت ، حكمت نظري وعملي بر رسولخدا (ص) نازل گرديده در كلك ارغواني اهل بيت گراميش تجلي نويني يافته . واين بار قرآن نه بركاغذ كه بر پهندشت كربلا ونه با مركب ، كه با خون حسين (ع) وياران عزيزش نگاشته ونداي جذابش نه بر گوشها كه بر دلها وديده ها خوانده وآوايش اعماق جانها را مسخر ساخت .

       عاشورا اين حركت توفنده الهي نفخه صوري بود كه مردگان را جاني تازه بخشيد وخفتگان در گورهاي سكوت وسازش را به  رستاخيزي انقلابي كشانيد .آنچه بر اهميت اين حادثه پر شكوه      مي افزايد ابعاد وسيع وجامعيت اين حركت بي نظير است كه هر اندازه در عمق آن نظر افكنده شود جلوه هايي نو از آن ظهوري همچون قرآن مجيد كه راهيابي به ژرفاي آن جز براي راسخين در علم ميسر نيست . و در اهميت اين حركت همان بس كه بدون آن نه قرآن باقي مي ماند ونه اسلامي . حادثه عظيم عاشورا مانند مشعلي    پر فروغ بر قله بلند تاريخ مي درخشد وسبب بيداري مسلمين و    الهام بخش همه نهضتهاي اصيل رهايي بخش گرديد .

      عاشورا در يك بعد حقانيت اسلام ناب محمدي وخط اصيل پيامبر اسلام (ص) وحقيقت ايمان را به بشريت معرفي نمود ودر بعد ديگر خط انحرافي اسلام اشرافي وبي محتوا را بر ملا ساخت .

      عاشورا سبب بالندگي شيعه وافزايش هواداران آن مكتب گرديد ، عاشورا احياگر عالي ترين شعارهاي انقلابي اسلامي است .

     عاشورا در فرهنگ الهي از فضايل قلمداد شده است ، عاشورا قدرتش به اندازه اي است كه حتي ملائكه هم مي آيند از عاشورا قدرت مي گيرند . قدرت عاشورا براي حركت دادن انسان خيلي زياد است . انبياء با عاشورا ، به اجر خودشان اضافه كردند . اولياء با عاشورا به حركت خودشان سرعت بخشيدند . 

   عاشورا  روز حيات است عاشورا روز حيات است ، روز شكست شياطين وشكست دشمنان خداست ، عاشورا روز نور و روشنايي است ، روز پايان فراغ وجدائي است ، عاشورا روز اعلام واقعي رضايت از ومقدرات خداست .

     عاشورا  فقط يك روز ( حتي كمتر ازيكروز ) يعني نيم روزي از زندگي امام حسين (ع) بود ، نه تمام زندگي . عاشورا فقط روز امتحان بود ، روزي كه  امام حسين (ع) ثابت كرد كه چگونه مي ميرد ؟       

        عاشورا روز حضور طلايي حسين (ع) در محضر خدا بود ، روزي كه  گرانبهاترين هدايايش را تقديم محبوب كرد ، روز ي كه جانهاي شيرين را تقديم جانان نمود ، جان شيرين علي اصغر و علي اكبر ، جان برادرش عباس و .. آيا تاريخ تا كنون چنين هدايايي را از كسي به خاطر دارد ؟ هرگز ! عجب محفلي برپا كرد حسين (ع)، عجب پايان باشكوهي را رقم زد حسين (ع) . پاياني كه خود شروع تازه اي بود ،      مردني كه خود زنده شدن بود . اين فقط گوشه اي از عظمت آن روز بود ، فقط لحظه اي از آن لحظات پر شور نهضت بود ، فقط يكروز ، اما روزي عظيم  روزي به بزركي كل تاريخ انبياء ، به گستردگي زمان حضور آدم تا خاتم ، روزي كه به اندازه تلاش تمام انبياء بود